Κάτι περίεργο συμβαίνει στο πίσω τμήμα αυτής της BMW 767iL

Υπάρχουν ιστορίες από τεχνολογικές εξερευνήσεις στα αρχεία των αυτοκινητοβιομηχανιών που δεν τις μαθαίνουμε πότε ή γίνονται γνωστές χρόνια αργότερα όπως αυτή της BMW 767iL.

Όλα ξεκίνησαν το 1987 όταν οι μηχανικοί της βαυαρικής εταιρείας αποφάσισαν να αναπτύξουν ένα V16 κινητήρα, ο οποίος είχε την κωδική ονομασία Goldfish (χρυσόψαρο).

Σύμφωνα με τη BMW o εν λόγω θηριώδης κινητήρας βασίζονταν στον υφιστάμενο V12, ενώ είχε και αυτός χωρητικότητα 6.6 λίτρων. Βέβαια εκείνη την εποχή δεν υπήρχε η τεχνογνωσία του twin-turbo και έτσι η ισχύς του βρίσκονταν στους 408 ίππους, οι οποίοι με βάση τα σημερινά δεδομένα δεν εντυπωσιάζουν και τόσο.

Σε σύγκριση όμως με το V12 των 5.5 λίτρων απόδοσης 299 ίππων που χρησιμοποιούσε η Σειρά 7 ήταν αρκετά πιο δυνατός. Αυτό που έμενε τώρα ήταν η εγκατάσταση του στη Σειρά 7 και εδώ αρχίζει το πιο ενδιαφέρον κομμάτι, καθώς οι μηχανικοί της BMW έπρεπε να εγκαταστήσουν ένα μεγάλο σύστημα ψύξης και ο μοναδικός επαρκής χώρος βρίσκονταν στο πορτμπαγκάζ.

Για το λόγο αυτό βλέπετε στις σχετικές φωτογραφίες τη μοναδική BMW 767iL Goldfisch να έχει γρίλιες στην πόρτα του χώρου αποσκευών και πλευρικούς αεραγωγούς στα πίσω φτερά. Ο V16 κινητήρας δε μπήκε ποτέ στην παραγωγή και παρέμεινε απλά ως ιδέα.

---

---